Republika. Nieustanne tango.
KATEGORIA: Afera
Leszek Gnoiński pisał już o Acid Drinkers, Kulcie czy Myslovitz, opowiadał filmami historię polskiego rocka i na pewno jest tą osobą, która na polskim rocku zjadła zęby. Nie mogło w tak zacnym towarzystwie zabraknąć historii jednej z najciekawszych krajowych formacji w historii, zespołu Republika. Jego najnowsza książka opowiada właśnie o działalności Grzegorza Ciechowskiego i Jego przyjaciół.
Zapraszamy do zapoznania się z wybranymi fragmentami książki "Republika. Nieustanne tango" autorstwa Leszka Gnoińskiego codziennie od poniedziałku do piątku o 8.30 i 16.30.
Republika, najbardziej zjawiskowy i nowatorski spośród polskich zespołów. To więcej niż zespół, to fenomen, którego losy odzwierciedlają najnowszą historię popkultury nad Wisłą: od wizerunkowych i muzycznych eksperymentów lat 80., przez narodziny show-biznesu w późnym PRL-u oraz prowizorkę epoki transformacji, aż po lata 90. z ich pomieszaniem gatunków i pogonią za sukcesem. „Republika. Nieustanne tango” to biografia najważniejszego polskiego zespołu rockowego i fascynująca opowieść o polskiej muzyce, z rockandrollowym etosem po jednej stronie i machinacjami obrotnych menedżerów, bijatykami muzycznych subkultur oraz ambicjami większymi niż „układ na dwie gitary i perkusję” po drugiej.
Zapraszamy do zapoznania się z wybranymi fragmentami książki "Republika. Nieustanne tango" autorstwa Leszka Gnoińskiego codziennie od poniedziałku do piątku o 8.30 i 16.30.
Republika, najbardziej zjawiskowy i nowatorski spośród polskich zespołów. To więcej niż zespół, to fenomen, którego losy odzwierciedlają najnowszą historię popkultury nad Wisłą: od wizerunkowych i muzycznych eksperymentów lat 80., przez narodziny show-biznesu w późnym PRL-u oraz prowizorkę epoki transformacji, aż po lata 90. z ich pomieszaniem gatunków i pogonią za sukcesem. „Republika. Nieustanne tango” to biografia najważniejszego polskiego zespołu rockowego i fascynująca opowieść o polskiej muzyce, z rockandrollowym etosem po jednej stronie i machinacjami obrotnych menedżerów, bijatykami muzycznych subkultur oraz ambicjami większymi niż „układ na dwie gitary i perkusję” po drugiej.